Ćwiczenia usprawniające współdziałanie półkul mózgowych
Zaangażowane są w nią różne obszary kory mózgowej, móżdżku
i innych elementów układu nerwowego. Podstawą są ruchy naprzemienne, docenione w metodzie Dennisona, które znakomicie stymulują rozwój połączeń między półkulami mózgu. Żonglerka to skomplikowana dla mózgu czynność, która wymaga wielu działań - planowanie ułożenia rąk, ciała, głowy, wykonanie złożonej sekwencji naprzemiennych ruchów, utrzymanie równowagi, ruch gałek ocznych. Badania naukowe* dowiodły, że synchronizacja wszystkich tych czynności przyczynia się do rozwoju tkanki mózgowej, tak, jak na siłowni rozwijają się mięśnie.
Ponadto, żonglerka wymaga skupienia uwagi, odizolowania się od innych bodźców, myśli, co znakomicie wpływa na poprawę koncentracji i wyciszenie.
Z własnych doświadczeń pracą z dziećmi wiem, że żonglowanie sprawia im wiele radości i satysfakcji. Wbrew pozorom, wcale nie jest to trudna do opanowania sztuka. Dzieci chętnie uczą się żonglować i szybko opanowują tę technikę. Do żonglerki najchętniej używam miękkich materiałowych piłeczek. Ważne, by były dość ciężkie i nie odbijające się od podłogi – piłeczki takie łatwo zakupić w sieci. Istnieje również wiele stron internetowych, które prezentują dokładne instrukcje żonglerki, proponowane ćwiczenia, triki.
Ćwiczenie polega na wodzeniu wzrokiem wzdłuż schematu leżącej ósemki (znaku nieskończoności). Wodzimy wzrokiem bez wskaźnika, lub np. za wyciągniętą przed siebie dłonią z wystawionym do góry kciukiem. Ruch powinien być spokojny, płynny, obszerny – obejmujemy wzrokiem jak największe pole. Ćwiczenie to zalecane jest osobom nadpobudliwym, dyslektycznym, mającym trudności z koordynacją wzrokowo-ruchową,
z twórczym myśleniem. Doskonałe ćwiczenie do zastosowania jako przerywnik w czasie dłuższej nauki.
· POZYCJA COOKA
Przekładamy jedną kostkę nad drugą, krzyżując nogi. Krzyżujemy ręce, dłonie łączymy i odwracamy. Wykonując to, prostujemy ramiona przed sobą łącząc razem zewnętrzne strony dłoni, kciukami do dołu. Przenosimy jedną rękę nad drugą, wewnętrzną stroną do siebie i zamykamy je splecionymi palcami. Następnie przetaczamy zamknięte ręce do dołu i w stronę ciała tak, żeby w efekcie końcowym spoczywały na klatce piersiowej z łokciami w dół.
To ćwiczenie naprzemienne aktywuje czuciowe i ruchowe obszary kory każdej półkuli mózgu. W czasie wykonywania tej pozycji kładziemy język za zębami na podniebieniu.
Ta czynność skierowuje uwagę do śródmózgowia, które mieści się powyżej. Pomaga również uwolnić język z blokady spowodowanej brakiem równowagi ciała. Ta metoda jest przydatna do kontroli swojego własnego zachowania. Jest to ćwiczenie z gimnastyki mózgu, które pod wpływem stresu, przywraca koncentrację.
· RYSOWANIE i PISANIE OBURĄCZ
Jak wskazują wyniki badań, rysowanie i pisanie oburącz koordynuje prace obu półkul mózgowych, wpływa na poprawę wymowy, poprawia orientację w przestrzeni, zdolność określania kierunków, koordynację wzrokowo-ruchową, wzrokowe rozróżnianie symboli, wpływa na poprawę wymowy, ułatwia zapamiętywanie. Ćwiczymy z różnymi materiałami – kredki, mazaki, kreda, farby, z różnej wielkości kształtami, kolorami. Zwracamy uwagę na proces rysowania, nie na efekt.
· SŁOŃ
Przyłóż jedno ucho do ramienia wyprostowanej ręki. Tą ręką rysuj
w powietrzu lub na kartce leniwe ósemki. Zacznij od środka i poruszaj się w lewą stronę od góry, balansuj przenosząc ciężar ciała z jednej nogi na drugą, uginając je lekko w kolanach. Rysując ósemki patrz w dal poza ręką i zadbaj o to, aby twoje ciało było rozluźnione. Wykonuj tak obszerny ruch jak tylko to możliwe. Wykonaj to samo ćwiczenie dla drugiej ręki.
* więcej: M. Urban, P. Fortuna, P. Markiewicz, Żonglowanie sprzyja mózgowi, Charaktery nr 05/2005
ZAPRASZAM NA ZAJĘCIA
USPRAWNIAJĄCE WSPÓŁDZIAŁANIE PÓŁKUL MÓZGOWYCH --> cennik
